طبق نظر راس و رول APT نگرش جدیدی را در خصوص برنامه ریزی استراتژیک پورتفولیو ارائه می‌دهد. این مطلب مستلزم فهم این مسئله است که عوامل سیستماتیک معدودی بر میانگین بازده بلند مدت تاثیر گذار هستند.سرمایه‌گذاران باید به دنبال تعیین عواملی باشند که بر بازده پرتفوی آنها تاثیر گذار است در این صورت آنها توانا خواهند بود سبدی را شکل دهند که از طراحی و عملکرد بهبود یافته ای برخوردار است.
برخی پژوهشگران عوامل ریسک مدل APT را اعم از عوامل مربوط به بخش های اقتصادی و صنعت را شناسایی و اندازه گیری کرده‌اند،برای نمونه بخش‌های مالی و حمل و نقل نسبت به ریسک نکول از حساسیت بیشتری برخوردارند در صورتی که بخش صنایع عام المنفعت تقریبا در برابر تورم غیرمنتظره و تغییرات غیر منتظره نرخ رشد سود، غیر حساس هستند.
پژوهش دیگری که برروی ۸۲ صنعت گوناگون صورت گرفت نیز تنوع گسترده ای از انواع ریسک را نشان داد. برای نمونه میزان حساسیت صنایعی از جمله صنعت ساختمان سازی، خرده‌فروشی، هتلداری، اسباب بازی و رستوران، به ریسک تورم غیر منتظره نسبتاً بالا بود. در مقابل صنایع دیگری همچون غذا ،محصولات لاستیکی و تایر و کفش کمترین حساسیت را نسبت به ریسک تورم نشان دادند.
مدیران سبد باید استراتژی هایی را تدوین نمایند که در آن یک یا چند نوع از عوامل ریسک مشخص شده باشد. مدیر یک پورتفولیو که علاقمند به کارگیری استراتژی های فعال سرمایه گذاری باشد و معتقد باشد که می تواند عوامل ریسک را پیش بینی نماید قادر به تشکیل پرتفولیو ای خواهد بود که در آن بر عوامل ریسک تاکید شده است .در این فرآیند مدیر پورتفولیو سهام هایی را انتخاب خواهد کرد که میزان حساسیت بازده سهام نسبت به عوامل ریسک مشخص شده است و چنانچه مدیریت سبد قادر به انجام این کار باشد عملکرد او در آن دوره بیشتر از عملکرد دیگر سرمایگذاران در بازار خواهد بود.
دیدگاه خود را بنویسید