مدل گوردن مانند روش های ارزشگذاری دیگر،  جهت یافتن ارزش ذاتی و واقعی سهام یک شرکت بکار گرفته می شود. در این مدل  به ارزش جاری بازار سهام توجه نمی شود.بلکه کوشش میشود ارزش ذاتی سهام جهت  ارزیابی های ریسک و بازده محاسبه گردد.

در این روش فرض بر این است که تغییرات زیادی در عملیات شرکت صورت  نمی‌گیرد و شرکت با یک نرخ پایدار رشد می‌کند، هم‌چنین جریان وجه نقد به عنوان سود به سهام‌داران پرداخت می‌گردد.

درواقع مدل گوردون یکی از روشهای محاسبه ارزش ذاتی سهام در ارزیابی سهام رشدی میباشد که درصورت کارامد بودن بازار و شفافیت اطلاعات میتواند منجر به  مسیر دهی درست به سرمایه های کشور و هدایت فعالیت های اقتصادی باشد.

ریشه های رشد و سودآوری در این مدل میتواند،رشدتولیدناخالص ملی،رشد  جمعیت،تورم،کنار رفتن ریسک های سیستماتیک،تغییرات قیمت ارز و ... باشد.

مهم  ترین عامل در بازار ایران ریسک های سیاسی و تورم میباشد. بعنوان یک تجربه  ،کمای بزرگ بورس تهران در سال 1399 خورشیدی توسط این مدل قابل پیش بینی  بود.ارزیابی ها نشان میدهد بوسیله مدل گوردون میتوان تورم برنامه ریزی شده  را تخمین زد و در برنامه ریزی های اقتصادی و مالی از آن بهره گرفت.

محاسبات  حقیر نشان میدهد تورم مورد انتظار در ایران میان سالهای 1399 تا 1401 بطور  میانگین نزدیک به 48 درصد بوده است که باعث شده افزایش قیمت سهام نزدیک به  215 درصد باشد و نهایتا منجر به ریزش شدید قیمتها گردد.

علاقه  مندان میتوانند با دانلود نرم افزار تحلیل بنیادی ابرتحلیل از محاسبات ارزش ذاتی سهام  جهت تحلیل بنیادی به روش گوردون بهره مند گردند. همچنین بزودی امکان  آموزش تحلیل بنیادی همراه با مدیریت ریسک در اختیار دوستداران قرار خواهد گرفت.