مفیدترین  کاربرد ارزش ذاتی مربوط به مواردی است که مساله تعیین ارزش پروژه‌های  سرمایه‌گذاری مطرح می‌گردد. یکی از دلایل مطلب فوق این است که صاحب سهام و  اوراق‌قرضه یک شرکت نسبت‌به جریان نقدی آینده آن شرکت ادعا دارد.کسی که  صاحب اوراق قرضه باشد سود سهام را دریافت می‌کند و در زمان سررسید  اوراق‌قرضه نیز مبلغی برابر با ارزش اسمی آن اوراق دریافت می‌کند. صاحب  سهام ممتاز و عادی یک شرکت سود سهام را دریافت می‌کند و هر زمان که به پول  نقد نیاز داشته باشد می‌تواند سهام خود را در بازارهای مالی به فروش  برساند. ازآنجاکه این اقلام از دارایی‌های مالی در طی یک دوره زمانی باعث  ایجاد جریانات نقدی می‌گردند در زمان تعیین ارزش این اقلام باید ارزش زمانی  پول و نرخ بازدهی مورد توقع سرمایه‌گذارها مورد توجه قرار گیرند.

 دومین  کاربرد ارزش ذاتی برای تعیین توجیه‌پذیری یک سرمایه‌گذاری این است که  روش‌های تعیین ارزش دارایی‌های واقعی و مالی رابطه تنگاتنگی با یکدیگر  دارند. بنابراین مدیران مالی و سهام داران برای تعیین توجیه‌پذیری  سرمایه‌گذاری و تصمیم‌گیری در مورد خرید سهام یا اوراق‌قرضه شرکتی  (به‌منظور افزایش ثروت خود)از همین روش‌ها استفاده می‌کنند .