مدل  Sml در حقیقت خوانش دیگری از مدل CAPM میباشد که کوشش میکند با ارزیابی  تناسب میان ریسک سیستماتیک و بازده مورد انتظار،فرصت های سرمایگذاری را که  بازده آنها از سود سپرده بانکی و اوراق قرضه دولتی بالاتر است را شناسایی  کرده و جهت تحلیل های بنیادی به سرمایگذار معرفی کند.

سرمایگذار  با نگاه به محدوده امن بازار میتواند سهامی را که پیش بینی میشود بازده آن  از بازده بدون ریسک در جامعه بالاتر باشد و ارزش ریسک کردن را داشته باشد  را پیدا کرده و در سبد خود قرار دهد.

در  حقیقت SMl را میتوان نقطه مقابل صرف ریسک دانست.به بیانی دیگر، زمانی که  در بازار سهام، سرمایگذاری انجام می شود بنا به نوع سهم انتخاب شده و ریسک  مرتبط با آن، سرمایگذار بازده بیشتری را بر اساس ریسک متحمل شده طلب می  نماید.یعنی هر چقدر ریسک سرمایگذاری بیشتر باشد، مقدار بازده اضافی (صرف  ریسک) بیشتری توسط سرمایه گذار در خواست می شود.این همان چیزی است که برای  نخبگان جامعه برای انجام فعالیت های نو و تازه انگیزه ایجاد خواهد  کرد.درواقع میتوان صرف ریسک را سوخت پیشران تمدن بشری دانست.

اما  تفاوت محدوده امن بازار با صرف ریسک در این است که بر خلاف صرف ریسک  سرمایگذار در این محدوده امنیت سرمایگذاری خود را در اولیت قرار داده و  ترجیح میدهد با خرید سهام کم ریسک تر سود کمتری نیز بدست بیاورد.اما همچنان  شرط خرید چنین سهم هایی این است که سود آنها از بازده بدون ریسک(سود بانکی  و اوراق قرضه) بالاتر باشد.

دوستداران  میتوانند با مراجعه به بخش "کم ریسک ترین نمادهای بازار" شرکت های قرار  گرفته در محدوده امن بازار را جهت تحلیل های دقیق تر و قرار دادن در سبد  خود انتخاب نمایند.