استراتژی  خرید و نگهداری دقیقاً به معنای خرید سهام و نگهداری آن تا زمان رسیدن به  سود مورد نظر است. هدف از این استراتژی پرهیز از هزینه معاملات، هزینه‌های  مربوط به جستجوی سهام جدید و غیره است. سرمایه‌گذارانی که از این استراتژی  استفاده می‌کنند بر این عقیده اند که خرید و فروش پیاپی باعث افزایش هزینه معاملات و بروز  اشتباهات اجتناب ناپذیر می شود.

شواهدی  که این طرز تفکر را تایید می‌کنند را میتوان در آزمون هایی که اودین و  باربر بر روی ۶۰۰۰۰ سرمایه‌گذار انجام دادند مشاهده کرد .نتایج بررسی‌های  آنها نشان می‌دهد که میانگین بازده سرمایه گذارانی که در میان سال‌های ۱۹۹۱  تا ۱۹۹۶ از استراتژی خرید و نگهداری استفاده کرده بودند ۱۵ و سه دهم درصد بوده است و این در حالی است که در همین بازه زمانی میانگین بازده سرمایه  گذارانی که به مدیریت فعال سهام خود پرداخته بودند فقط ۱۰ درصد بوده است.

در  واقع سرمایه‌گذار باید در طول به‌کارگیری استراتژی خرید و نگهداری وظایف  خاصی را انجام دهد؛ برای نمونه درآمد ناشی از پرتفولیو ممکن است در اوراق  بهادار دیگری سرمایه گذاری شود، همچنین عملکرد تعداد کمی از آنها ممکن است  آنقدر خوب باشد که ارزش کل سبد را تحت تاثیر قرار داده یا باعث کاهش تنوع در  سبد شود .اما نکته قابل توجه این است که سرمایه گذار حتی در این استراتژی  نیز باید اقدامات خاصی همچون بازنگری در پرتفولیو و مدیریت ریسک مورد نظر  را انجام دهد.